عاصی شدم ، بریده ام از این همه عذاب
از گریه های هرشبه ام روی رختخواب
ده سال می شود که برایم غریبه ای
ده سال می شود که خرابم فقط خراب
شاید تو هم شبیه دلم درد می کشی
شاید تو هم همیشه خودت را زدی به خواب
از من چه دیده ای که رهایم نمی کنی ؟
جز بیقراری و غم و اندوه و اعتصاب ؟
جز فکرهای منفی و تصمیم های بد
جز قرصهای صورتی ضد اضطراب ؟ ا
صلا تو بهترین بشری ، من بد بدم !
بگذار تا فرو بروم توی منجلاب
نظرات شما عزیزان: